Τα χρόνια μας παιδέψαμε με δύσκολα
και παίξαμε παιχνίδι κυνηγώντας την αλήθεια,
στα όμορφα δοθήκαμε, στους δρόμους πορευθήκαμε,
το όνειρο για μας είναι συνήθεια.
Εμείς ερωτευθήκαμε και εκείνα που δεν ζήσαμε,
το πάθος για το άγνωστο, μεγάλο.
Τον κόσμο αν δεν αλλάξαμε μια πέτρα του πετάξαμε,
στο μέλλον, για να κάνουμε σινιάλο
Τις μέρες δεν κουράσαμε και τις στιγμές που αράξαμε,
στη θάλασσα πετώντας τα χαλίκια.
Πάνω σε αφρούς και κύματα τα πρώτα μας σκιρτήματα
και βράδια για του σώματος ξενύχτια.
Β.Δ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου